رقص عزا!

بدون توجه به اطراف ،داشتم کتاب میخوندم ، راد داشت تلویزیون تماشا میکرد  ، بلند شدم، نگاهم افتاد به تلویزیون که یه برنامه ای بود فکر کنم در مورد تاریخچه تصنیف های مشهور ، بالای صفحه نوشته بود رشید خان ، من بی توجه به نریشن ، شالی که انداخته بودم روی خودم رو برداشتم و همینطوری که راه میرفتم  تکونش میدادم و رقص کنان خوندم : وای وای! رشید خان سردار کل قوچان ...

راد با یه نگاه عاقل اندر سفیه ای گفت : البته اصلا شاد نیست و رقص نداره ! گفتم : چی؟ 

گفت: این داستانش غم انگیزِ ، رشید خان مرده ، رقصیدن نداره!

گفتم نه بابا! آهنگ مرتضی است دوباره خوندم:  امروز دو روزه للو فردا سه روزه لو! رشید نیومد للو دلم می‌سوزه لو!

همون موقع تلویزیون تصنیف  رو پخش کرد ، با آهنگ حزن آلود و غمگین! :|

برای راد اجرای مرتضی رو هم از موبایل پلی کردم  ، گفتم ما قدیما با این آهنگ می رقصیدیم ، راست میگن عظمت در نگاه توست نه چیزی که به آن مینگری

پ.ن: تعداد وبلاگهایی که میخونم کم نیست ولی واقعیتش آوردن همگی تو پیوند برام کار راحتی نیست ( تنبلم) مخصوصا بلاگفایی ها، این پیوندهایی که اینجان مثل سرتیم هستن که وارد صفحه اشون میشم و زیر مجموعه هاشون رو میخونم ، تازگیها میبینم بعضی میگن چرا کامنت نمیذارید و چرا خاموش میخونید ، واقعا یه موقع هایی آدم نمیدونه چی بنویسه ، شما با کسی  رو در رو هم صحبت میکنید، طرف مقابل ممکنه فقط بگه اوهوم یا یه سری تکون بده  ، نظری نداشته باشه ، لزوما به معنی بی توجهی نیست  !