آنگاه خورشید سرد شد و برکت از زمین‌ها رفت!

تو صف صندوق  آجیل فروشی ، پشت یه آقایی بودم که چرخ دستیش رو پر کرده بود ، تو دست من ، سه قلم جنس بود ، برگشت بهم گفت : شما بیا زودتر حساب کن ، چون معطل میشی ، گفتم : مشکلی نیست ، قبول نکرد ، منم خوشحال از توجه اش ، تشکر  کردم .  آقا و خانمی که جلوتر بودند از صندوقدار پرسیدن اینجا دفتر پلیس۱۰+ کجاست ؟ ، صندوقدار گفت: نمیدونم ! 

خجالت میکشیدم، قاشق نشسته بپرم وسط حرفشون و بهشون بگم ، از مغازه که اومدم بیرون، اونها هنوز کنار مغازه بودند ، رفتم جلو و گفتم : نزدیکترین  دفتر پلیس فلان جاست و آدرس دادم.

وارد سوپر شدم، خانمی با بچه کوچیکش خرید می کرد ، خریدم رو برداشتم ، هر دو با هم رسیدیم کنار صندوق  ، من کمی زودتر ، صندوقدار منو زودتر دید ، دستش  رو دراز کرد که خریدها رو ازم بگیره و حساب کنه ، گفتم : این خانم زودتر از من اینجا بود، اول نوبت ایشونه! خانم در نهایت ادب ازم تشکر کرد ، خوشحال شد که مثل گاو مش حسن  ، بدون توجه به اون ،بی نوبت نرفتم جلو. منم خوشحال شدم که اون بهم گفت: همین که حواستون بود ممنونم.

هر جا هستیم ، به هر کار ، به هر شکل،  کار هم دیگه رو راه بندازیم ، بذاریم  این چرخه بچرخه ، حال همو خوب کنیم ، با یه آدرس دادن ساده ، با اجازه دادن پشت فرمون به یه عابر یا یه راننده و...  به همدیگه توجه کنیم . نیت کنیم  هر روز کار یه بنده خدا ، یه موجود زنده رو راه بندازیم  ، شاید دعای اون  که نمی دونیم کیه در حق ما اثر کرد  ، شاید طرف مستجاب الدعوه بود ، شاید برکت  به زمین برگشت .