تو بازی جام حذفی چند ماه پیش ، داور تو یه صحنه خطا میگیره و توپ رو میده به بازیکن مقابل ، بازیکنی که ازش خطا گرفته شده ،شاکی به داور میگه : به جان مادرم با زرنگی، این خطا رو گرفت . داور میره جلو و میگه به احترام مادر و قسم الکی، این کارت زرد رو بهت میدم . ( خیلی مادر دوست بوده گویا
)
خوب این آدم از آیین نامه و ... فراتر رفته ، با اختیاری که تو اون لحظه داشته ، اعمال نظر کرده . یه جورایی نشون بده کت، تن کیه!
خبر دستگیری اون دو نفر که دانشجوی دانشگاه تهران رو کشتند منتشر شده ،تو شبکه های داخلی کامنت های زیر پست ها رو خوندم ، اول هم بگم من جز موافقین اعدامم تو جرم های این طوری، برعکس همسرم، که کلا مخالفه اعدامه! یعنی ما تو جامعه سه نفره خونمون یه نفر موافق و یه نفر مخالفیم ، همدیگرو هم نتونستیم قانع کنیم) ، سر قضیه اون دانشجو هم، که خوب خیلی برام ناراحت کننده بود ، میتونم درک کنم همه آدمها، چقدر احساساتشون جریحه دار شده که مجازات عجیب و غریب نوشتن ، یکی نوشته دست و پاشون رو قطع کنید، بعد بذاریدشون تو ظرف اسید ، یه تعداد بالایی نوشتن جلوی دانشگاه تهران اعدامشون کنید چند روز هم بذارید اونجا بمونن !( تصور کنید جنازه های آویزون وسط خیابون انقلاب ) یکی نوشته، تو همون محل دزدی، هر دوتا رو روی موتورشون آتیش بزنید ، یکی هم نوشته به صلیب بکشید (داریم مگه همچین چیزی!؟) و...
به درست و غلطش کار ندارم ، داوری که بالا تر گفتم، اندازه یه کارت میتونست اعمال قدرت کنه ، شاید اگر منم بودم همین کار رو می کردم ، کسی نمیدونه تا چه اندازه قدرت داشته باشه ، چه کارهایی از دستش برمیاد؟!
پ.ن:۱ : عزیزی که در مورد یه صفحه ای نوشتید ،متاسفانه ،آنتی بلاگرز افشا کننده نیست ، کارش طنزه.
پ.ن ۲: از دست عزیزان چه بگویم ؟ گله ای نیست ، گر هم گله ای هست ،دگر حوصله ای نیست.
پ.ن۳: همشهری آنلاین و خبر آنلاین و رویداد ۲۴ هم کامنت ها رو گزینشی منتشر می کنند. یه جوری کامنت بدید، امسال بهار ،دسته جمعی نریم ...