پ مثل پراکنده

الف. فکر کنم بعد رفتن خواهرهای همسر ، دچار ترومای پس از حادثه شدم  همش نگرانم هر لحظه برادرزادهام هم  زنگ بزنن بگن ما داریم میریم ، همینطوری یهویی !  از خواهر زاده مطمئنم به هر حال  خواهر ( مادرش) هست که از ب بسم الله  رو بهم میگه و میگه بین خودم و خودت بمونه در نتیجه غافلگیر نمیشم ، صد تا فرصت بغل و محبت و کادو و .... و  در نهایت کنار اومدن پیدا میکنم! 

ب: گفتم که شرط کرده بودم، گربه به شرط اینکه از اتاق بیرون نیاد بیاد توی خونمون ، خانمی که آوردتش بی خبر از شرط ما ،گفت چون فعلا خیلی کوچیکه توی یه اتاق نگهش دارید و در اتاق رو هم ببندید. امروز به همسر گفتم : بغلش کن، بیارش بیرون یه دوری بزن ، از اتاق آوردتش بیرون!  چشمهای گرد و کوچولو و بامزه ی میشیش درشت تر از بقیه وقتها شده بود و برعکس  زمانی که توی اتاقه، تقلا نمیکرد که بیاد پایین ، فقط خیلی خنده دار اینور و اونور رو نگاه میکرد ، رفتم جلو خنده کنون گفتم : من توی این جهان موازی باهات زندگی میکنم بچه! تو توی اتاقی و نمیدونستی اینجایی هم هست. 

لحظه ای بعد خنده ام جمع شد از تصور اینکه شاید ما رو هم گذاشتن توی اتاق و توی جهان موازی زندگی جذاب تری در جریانه!  

اسرار اَزَل را نه تو دانی و نه من،

وین حرفِ معمّا نه تو خوانی و نه من

هست از پس پرده گفت‌وگوی من و تو،

چون پرده برافتد، نه تو مانی و نه من