نظر کردم به چشم رای و تدبیر ، ندیدم به ز خاموشی خصالی

یعنی همه وقتی میخوان صحبت کنند، اول  همه جوانب  ( محیط ، مردم ، شجره و ...) رو میسنجند یا بدشانسیه منه؟!! همسر میگه تو باید حدس بزنی  و حواست باشه 

تو کارگاه کودک ، مربی راد در مورد کتاب کودک صحبت میکرد ،مادرها نظرشون رو گفتن، من گفتم کتاب هر کیو میخرید کتاب فلانی رو نخرید ، نمیدونم چطور برای کودک نوشته وقتی توش بی ربط حرف زده ، گفت : از بستگان منه بگید تو کدوم کتابشون بهشون میگم حتما !! ( چرا اون فلانی باید فامیل تو باشه آخه!!!!)

با استاد (‌هنر) حرف میزدم ، گفت فلانی رو میشناسی ؟ گفتم : نه ، گفت تلویزیون هم باهاش مصاحبه کرده؟ گفتم آهان همونی که اسم بچه هاش خیلی عجیب و غریبه ! :/ ، گفت :بله، دختر داییمه:| 

با مامان در مورد یه آقایی صحبت کرده بودم ( با همسر تصادف کرده بودند و قضیه کش دار شده بود ) ، اومد توی مغازه ای که ما مشغول خرید بودیم ، تا رفت بیرون بدون توجه به فروشنده گفتم ، این پسره رو میگفتما ، فروشنده با قیافه جا خورده  و  چشمهای پرسشی  گفت : برادر منه !!!!!!!! ( بماند چطور جمعش کردم بدون اینکه به تصادف اشاره کنم) 

جایی گفتم رفتم تئاترِ ...، گفتن شوهر فلانی ( فامیل درجه یکشون )هم توش بازی میکنه ، گفتم نه! نمیتونست شوهر فلانی باشه ، پیر بود و کچل ، گفتن : همونه:/

با پسرداییم  در مورد ماشین حرف میزدیم  گفتم : نه بابا آدم باید خیلی خر باشه بره این همه پول بده اون ماشین رو بخره وقتی با همون پول میتونه فلان ماشین رو بخره  ، گفت :  نه اتفاقا دایی خانمم خریده خیلی راضیه ( خوب من نمیدونستم دایی زنت اون ماشین رو خریده ، تو چرا بلافاصله بعد حرف من   جلوی اون میگی  آخه؟!!!)

میتونم یه عالمه خاطره دیگه بنویسم

لابد بخوام صحبت کنم باید اول بگم تو بگو کیستی ، با کی بنشستی ؟ از کجا آمده ای ؟ تو طایفه اتون این آدم نیست و ...بعد صحبت کنم:|