فکر کنید یه شعر از حافظ ! الا یا ایها الساقی...

تو جلسه معارفه با معلمین ، معلم عربی که طفلک جوون به ظاهر خجالتی بود که اول تا آخر به کف دستش و انگشتهاش نگاه میکرد گفت: متاسفانه بچه ها به خاطر شرایط ِجامعه، میگن ما عربی رو دوست نداریم ،حالا من تمام سعیم رو میکنم که بدون جهت گیری علاقمند بشن و ....

حقیقتش  آستین کتش اونقدر تنگ و لوله تفنگی بود که برام سئوال شده بود که آیا از ازل به تنش دوختن و اینکه  چطوری تونسته بپوشه ، در نتیجه حواسم از بقیه صحبتهاش پرت شد

فقط به این فکر کردم بچه های الان چه جسارتی دارند که به  معلم میگن ما این درس رو دوست نداریم  !

توی دانشگاه ،درس روخوانی قرآن داشتیم  ،نمیدونم جز دروس عمومی همه دانشگاهها بوده یا نه؟  استاد یه دختر خانم جوون بود که بهمون خیللللی ایراد می گرفت ، که طا رو این طور ادا کنید ، صاد رو اونطور ادا کنید ، بعد فکر کنید عین رو از ته حلقش میگفت و خیلی راحت هم ادا می کرد ، من  میخواستم مثل اون بخونم باید دستم رو میذاشتم رو گلوم و با فشار بیرونی روی گلوم میتونستم اون طوری ادا کنم ،انگاری که دارم خودمو خفه میکنم:| ،  تا یه بار نمیدونم چی شد، گفت که متولد عراقه! کلاس رفت روی هوا ، یکی از بچه ها گفت: شما خودتون عربید که میتونید این حروف رو اینطور ادا کنید ما مدل حرف زدنمون با هم فرق میکنه و شما سختگیری میکنید و .... ،خلاصه قانع شد و از جلسه بعد دیگه اون طوری اصرار نمی کرد، اما من فهمیدم که عربها با گفتن هر حرف از یه قسمت دهن ، کاملا تشخیص میدن که اون چطوری باید نوشته بشه ، فرض کنید《 ت 》 رو مثل ما عادی تلفظ میکنند ، ولی《 طا 》رو نوک زبون رو میارن پشت دو تا دندون جلویی و با فشار به اون میگن ، صداش بین( د و ت ) تلفظ میشه !( دارید امتحان می کنید؟  ).

وقتی راد کلاس اول بود و بهش دیکته میگفتم، فهمیدم بچه هامون طفلکها چقدر سخت باید یاد بگیرن که کدوم ت/ط  ، کدوم س/ص/ث رو بنویسن ، حتی وقتی میگیم مثلا عادل بچه ها عین رو نمیشنون در واقع ما میگیم آدل!

الان که از سالهای آموزش فاصله گرفتم و اجباری نیست ، میبینم اتفاقا زبان قشنگیه و خیلی توش ایجاز هست ، شاید اگر همه چیز با هم توی این مملکت قاتی نبود ، آدمها خودشون وسوسه میشدن که یاد بگیرنش.

پ.ن: دو تا کامنت خیلی خوب گرفتم از کسایی که میدونم خط فکریمون مطلقا شبیه به هم نیست ( یکی وبلاگ داره و دیگری نه) نمیخوام توی ذوقتون بخوره از الان بدونید و با علم بر اینکه من مثل شما فکر نمی کنم منو بخونید!