تا قبل از شام ایرانی سروش صحت رو دوست نداشتم، حالا دوست نداشتن نه به معنای بد اومدن اما بعد از شام ایرانی دیدم چقدر شخصیتش جالبه ، از (خود) بودنش خوشم اومد ، بعدها سریال ها و مصاحبه هاش رو هم دوست داشتم اما جایی که به نظرم درست ترین جایی بود که قرار گرفت ،مجری برنامه کتاب باز بود که بی نظیر بود ، مشخصه خیلی جذابش خووووب گوش دادن بود و اینکه خودش هم کلی مطالعه داشت ، حیف شد که اون تموم شد . حالا سریال (مگه تموم عمر چند تا بهاره) رو ساخته ، من نمیدونم این سریال واقعا خوبه یا من چون تحت تاثیر خود سروش صحتم به نظرم خیلی قشنگ میاد ، چیزی که بیشتر از همه میبینم توی همه سکانس ها ، خودِ زندگیه و اینکه واقعا حساب میکنم یه آدم حتی متوسط ۷۰ سال هم عمر کنه۷۰ تا بهار میبینه ، ۷۰ توی سن عدد کوچیکی نیست ولی وقتی میگم :۷۰ تا بهار، به نظرم کوچیک میشه ، میشه چیزی قد جعبه مدادرنگی هام که ۶۰ تاییه و من آرزو داشتم ۱۲۰ تایی بود.