+۱۶ پست مودبانه ای نیست .پیشاپیش عذر میخوام
زمان دبیرستان، یه دوستی داشتم که یه خواهرزاده ی سه ساله شیطون داشت، یه شب همکارهای یه خواهر دیگه اش و همسر خواهرش رو دعوت کرده بودن (جز کادر پرواز بودن) از قبل بچه رو توجیه کرده بودن که شیطونی نکنه و حرف بد نزنه و .... ، یکی از آقایون به پسر بچه گفت: به به ، چه آقایی !! بچه سریع برگشت و گفت: من آقا نیستم ، من ع..م !:|
میدونید الان توی این سن حس میکنم اون بچه بسیار تیزهوش بوده ، یه جوری حرف آخر رو اول زده ، اونجایی که انتظار دیگران رو از خودمون کم میکنیم و به حداقل می رسونیم ، تازه جاییکه می تونیم خودمون باشیم و راحت زندگی کنیم . مهم نیست ما چقدر زیبا ، خوش تیپ ،دانشمند، دست و دلباز ، مودب ، ورزشکار، مدیر، کدبانو ، مدبر و اصلا همه چیز تموم هستیم ، برای آسایش خودمون بهتر اینکه، همیشه توی ذهن دیگران، یه جای خطا برای خودمون گذاشته باشیم ، در واقع اونقدر خوب به چشم نیاییم که خودمون بشیم رقیب خودمون.