برسد به دست ناشناس!!
توی یه خبرگزاری آنلاین یه مطلب خوندم در مورد اینکه الان آدمها ترجیح میدن که بچه دار نشن و ربطش میدن به مسائل اقتصادی در حالیکه لزوما اینطور نیست و برای حیوون خونگیشون بیشتر خرج میکنند و.... .
کامنتهای زیرش رو میخوندم(موافق و مخالف) تا رسیدم به یه کامنتی که یه آقایی با توضیح وضع اقتصادی و وضعیت بچه های خودش نظرش رو گفته بود و یه جمله جالب آخر پارگرافش بود : (پدر بودن مهم نیست ، پدری کردن مهمه) ، به نظرم خیلی جمله عمیقیه ،خیلی طلاییه . فقط هم در مورد مسائل اقتصادی نیست که الان به هر حال اصلی ترین مساله مردم ایرانه (حداقل از نظر خود مردم) ، میشه به خیلی چیزها تعمیمش داد، پدری کردن یعنی اینکه بگی من هستم ، پشتت به من گرم باشه ، حواسم بهت هست ، پشتت رو خالی نمیکنم ،دستت رو میگیرم ، روی من اول از همه میتونی حساب کنی ،کنارتم ، نگرانتم و ....
دیروز وقت نشد بنویسم ، با تاخیر یه روزه ، از کامنت اون آقا وام میگیرم و روز پدر رو به تمام پدرهایی که پدری کردن رو بلدن تبریک میگم.
پ.ن: کامنت مربوطه اسم نداشت وگرنه اسم نویسنده رو مینوشتم .
