امید که رویاها اونقدر دست نیافتنی و دور نباشه

نقل به مضمون میکنم ، یکی نوشته《 خوشحالم که سوار پرایدی میشم که با پول خودم خریدم ،نه بنزی که بابام برام بخره 》.

خوب الان اونی که باباش براش بنز خریده لابد از غصه این حرف دق میکنه !!! شاید هم بزنه کنار بقیه راه رو پیاده بره!

چه جمله مزخرف ِِ انگیزشیه زردی این جملات !! 

 کِی جمله درستی محسوب میشه ؟   فقط و فقط  زمانی که پدر طرف اونقدر پولدار بوده که اول توانایی خرید بنز رو داشته باشه ، دوم اون قدر بخشنده  بوده باشه که برای بچه اش میخواسته همچین خرجی کنه، ولی بچه اش ، آدم خودساخته ای باشه ، کمک پدر رو پس بزنه و بگه میخوام خودم با پول خودم خرید کنم.

فضیلت وقتی معنا پیدا میکنه که حق انتخابی وجود داشته باشه (  به قول ن. خ چه جمله قشنگی گفتم )

 تا زمانی که اجبار وجود داشته باشه ، هیچ چیز ارزش و معنا نداره ، البته ما میتونیم برای دلخوش بودن خودمون( فارغ از نگاه و تاثیر اقتصادِ خراب توی جامعه) این چیزها رو تبدیل کنیم به شعار و با نشرش توی صفحات اجتماعیمون خودمون ، تنها خودمون  رو ارضا کنیم ، اما همه میدونن که یه سری آرزو  داره پشت این جملات ،جون میده!!